เพิ่งมีโอกาสได้ไปเที่ยวเมืองวังเวียงและเวียงจันทน์เป็นครั้งแรกในชีวิต ค่อนข้างตื่นเต้นกับอาหารการกินของที่นั่น ไม่แน่ใจว่าคนอื่นๆ จะมองลาวในแง่ไหน แต่สำหรับเรา ลาวเป็นเมืองหนึ่งที่นำเสนออาหารได้อย่างมีเสน่ห์ อาจเป็นเพราะประวัติความเป็นมาของชาติประกอบกับรสนิยมเรื่องอาหารที่แสนจะมีสีสันของชาวลาวที่ทำให้เราเห็นอาหารลาวอย่างที่มันเป็นในทุกวันนี้

มีคนเคยบอกว่า ถ้าอยากรู้จักใครสักคน ให้ดูว่าเขาอ่านหนังสืออะไร แน่นอนว่าเป็นความจริงโดยไม่ผิดเพี้ยน และสำหรับคนชอบกินอย่างเรา ถ้าอยากรู้จักวัฒนธรรมของชนชาติไหน ก็ต้องดูว่าเขากินอะไรกัน ในครัวของพวกเขาเป็นอย่างไร

อย่ามัวเสียเวลา เราไปผจญภัยในห้องครัวของชาวลาวกันเลยดีกว่า

ประเดิมด้วยเมนูบ้านป่าแบบรังผึ้งห่อใบตอง ชาวบ้านขายเอง ยืนปิ้งกันสด ๆ เรียงรายกันหลายร้านตรงถ้ำจัง แหล่งท่องเที่ยวยอดฮิตของวังเวียง ที่จริงก็มีกล้วยปิ้งด้วยนะ แต่เราเห็นว่ามันธรรมดาเกินไป เลยไม่ได้ถ่ายมา แต่มีข้อสังเกตอย่างหนึ่งคือกล้วยลาวเม็ดเยอะมาก…เยอะเกินไปจนบางทีก็กินยากมาก

อันนี้เมนูคุ้นเคยของคนไทย ลาบหมู เมนูง่าย ๆ จนอาจจะเรียกว่าเมนูสิ้นคิดก็คงไม่ผิดนัก แต่ลาบหมูจานนี้หอมกลิ่นเครื่องปรุง ได้อารมณ์แซ่บกว่าหลาย ๆ ร้านที่เคยกินในกรุงเทพ

เมนูนี้ขอยกให้เป็นเมนูไฮไลท์ประจำทริป หมูหมักสมุนไพรห่อใบส้มโอ ชาวบ้านปิ้งขายในตลาดนัดตอนเย็น ๆ ที่วังเวียง จิ้มกับน้ำพริกหนุ่ม (รูปด้านบน) รสชาติเผ็ดกลมกล่อมพอดี ๆ จกข้าวเหนียวร้อน ๆ ตามเข้าไป อร่อยเด็ดมาก

สำหรับของกินที่สร้างความรู้สึกประหลาดใจที่สุดในทริป คือ Macaron ที่เราเดินไปเจอโดยบังเอิญ แล้วก็ตั้งใจว่าจะลองชิมแค่ชิ้นเดียว พอกัดไปคำแรกเท่านั้นแหละ บอกคนขายว่าเอาอีก 10 ชิ้น จะหิ้วกลับกรุงเทพฯ เพราะมันอร่อยมาก สอบถามกับทางร้าน เจ้าของเป็นคนลาวที่ไปเรียนทำขนมที่ฝรั่งเศส อ๋อ…มิน่าล่ะ

แถมราคายังถือว่าถูกมากอีกด้วย คิดเป็นเงินไทยก็ตกชิ้นละ 25 บาทเท่านั้น (6000 กีบ) ถ้าไปเที่ยวลาวแล้วเจอขนมประมาณนี้ให้รีบชิม เพราะมันอาจจะอร่อยกว่าที่เราคิดไว้ก็ได้

กาแฟโจมา อีกหนึ่งแลนด์มาร์คของเวียงจันทน์ ไม่แวะมาจิบกาแฟที่นี่ก็เหมือนมาไม่ถึง

นี่คืออีกเมนูเด็ดที่เจอในเวียงจันทน์ ตำข้าวปุ้นใส่หมากหุ่ง (ตำขนมจีนใส่มะละกอ) จานนี้มีปลาร้าด้วย แปลกใจมากที่ปลาร้าของลาวแท้ ๆ จะไม่เหม็น อร่อยกำลังดี ส่วนซี่โครงหมูย่างจานนี้ได้เนื้อมาเต็ม ๆ แทบจะไม่มีมัน ความอร่อยไม่ต้องพูดถึง ถ้าเต็ม 10 ก็ให้ 10.5 อ่ะ

ปิดท้ายด้วยรวมเมนูหลากหลายที่หาได้ทั่วไปในลาว ทั้งในวังเวียงและเวียงจันทน์ ขนมปังฝรั่งเศสผ่ากลางยัดไส้ มีทั้งทูน่า ไข่เจียว ไก่ทอด แฮม เบคอน และอื่น ๆ เท่าที่จะคิดได้ เป็นของกินประเภท grab and go ของคนที่นี่ พกไปกินที่อื่น ๆ ได้อย่างคล่องตัว

นอกจากขนมปังฝรั่งเศสแล้ว เรายังได้ลองชิมขนมปัง ciabutta ด้วย ไม่เคยกินมาก่อน รูปร่างหน้าตามันดูเป็นขนมปังก้อนสี่เหลี่ยมหนา ๆ แน่น ๆ ตัน ๆ กินกับไส้อะไรก็ได้ แล้วแต่จะสั่ง เวลาเสิร์ฟก็เอาขนมปังมาผ่ากลาง สอดไส้ลงไป ตัวขนมปังให้รสหวานติดปลายลิ้นนิด ๆ ให้รสสัมผัสแน่น ๆ เหมือนที่คิดไว้ตอนเห็นหน้าตาของมันนั่นแหละ

จานที่เห็นเป็นผลไม้ถ่ายมาจากวังเวียง เป็นอาหารเช้าที่มีขายทั่วไป หมากไม้รวม (ผลไม้รวม) กินกับมูสลี่และโยเกิร์ต ใครชอบเมนูสุขภาพน่าจะชอบมื้อเช้าประจำถิ่นจานนี้แน่ ๆ

จานสุดท้ายคือตำเส้นใส่ปลาร้า เส้นนี้เหมือนเส้นใหญ่ที่เรากินเป็นก๋วยเตี๋ยว แต่นุ่มกว่ามาก เดาว่าอาจจะทำเส้นเอง กลิ่นปลาร้ากับหอมเจียวโรยหน้าชวนให้น้ำลายสอ จานนี้เผ็ดน้ำหูน้ำตาไหลกันเลยทีเดียว แต่ก็ยังอร่อยอยู่ดี

เอาละ จบซะที เขียนไปก็หิวไป เพราะนั่งดูรูปของกินที่ตัวเองถ่ายมา ขอตัวไปหาอะไรแซ่บ ๆ กินก่อนเด้อ